De Rijn (12)

jun13

Maandag. Naar de bron van de Rijn. Het is koud en wat regenachtig bij de Oberalppass op 2046 meter hoogte. De officiële bron van de Rijn is nog anderhalf uur lopen. Het pad er naartoe is rotsachtig, vrij smal en nat en gaat ook nog omhoog. Ik loop een eind het pad op en dan wordt de regen heftiger. Overal lopen kleine stroompjes water de bergen af. Deze wandeling ga ik niet doen. Het lijkt me te gevaarlijk. Ik beschouw deze plek met al die kleine Rijntjes als de bron van de Rijn. Het doel is bereikt.

De Rijn (11)

jun12

Zondag. Opnieuw een rit in een open panoramawagen. Ging het gisteren van Chur naar Ilanz, vandaag gaat het van Filisur naar Davos. De trein wordt deze keer getrokken door een elektrisch monster uit 1929. De locomotief heeft vanwege zijn uiterlijk de bijnaam Krokodil, of ook wel Koffiemolen, en is geschilderd in een soort parelmoer verf, zodat de kleur afhankelijk van de lichtval verandert van roze naar lichtblauw. Het is warm in de open wagens, behalve als de trein door een tunnel gaat. Dan wordt het plots ijskoud. ’s Middags maak ik nog een wandeling naar het beroemde Landwasser viaduct. Oh ja, wat was ook al weer het zwitserse woord voor keukenkastje.

De Rijn (10)

jun11

Zaterdag. Een strakblauwe lucht, een stralende zon en een aangename temperatuur. Mooier kan het weer niet zijn voor een rit met de trein in de open panorama wagen. De Rijn slingert hier door de kloof tussen de bergen en de spoorlijn slingert mee, met af en toe een tunnel en een brug. Dit is genieten. Als in het dorp Ilanz ook nog een concert op de alpenhoorn wordt gegeven kan mijn dag niet meer stuk. Meer Zwitserland kun je niet hebben.

De Rijn (9)

jun10

Vrijdag van Weil am Rhein naar Zizers in Zwitserland. Eerst een stadswandeling door Basel, met uiteraard de bruggen over de Rijn. Vervolgens richting Graubunden. De waterval van schaffhausen en de Rijn bij Konstanz sla ik even over. Die heb ik al eens gezien. Ik stop in Landquart. Een kop thee met een schijfje citroen in een metalen knijpertje, een stuk kersentaart en de krant aan een stok. Ouderwets en vriendelijk is het hier. Ze hebben geen haast. Druk is het ook niet. Je kunt rustig de krant uitlezen. Het hotel in Zizers ligt vlak langs de Rijn. Hier geen schepen meer, maar kolkend water. De rivier heeft een andere kleur gekregen. Als ik de ramen open doe hoor ik het water ruisen, vogels fluiten en het zachte brommen van de cementfabriek aan de overkant. (PS. Als er na vandaag geen berichten meer komen heeft mijn laptop het begeven. Het apparaat weigert af en toe)

De Rijn (8)

jun9

Donderdag van Rastatt naar Weil am Rhein. De veerboot genaamd Rhenanus steekt de Rijn over en passeert daarmee de grens tussen Duitsland en Frankrijk. Verder vandaag geen vakwerkhuizen en romantische dorpjes maar de moderne wereld van het Vitra design museum en showroom. De lasagna van de lunch ligt nog zwaar op de maag, dus de Rutschturm laat ik maar even voor wat het is. Dat zou wel eens verkeerd uit kunnen pakken op de glijbaan. De kamer in hotel Central ligt boven China-Restaurant Hong Kong en boven Restaurant-Bar-Dancing Kutscherstube. Er is in ieder geval iets te eten en ik hoop op een rustige nacht.

De Rijn (7)

jun8

Woensdag. Van Bad Breisig naar Rastatt. “Wilt U een vers gekookt ei bij het ontbijt?” Dat wil ik wel. Het meisje brengt een kannetje koffie en even later het ei. Er zijn verse broodjes en er is kaas en worst. Dan op weg naar Koblenz, waar de moezel en de Rijn samenvloeien, onder het wakend oog van keizer Wilhelm I. Ik kan het niet laten om de trap naar het beeld te beklimmen en wat foto’s te maken. Vervolgens langs de rechter oever (stroomopwaarts gezien) via Boppard, de Loreley, het popperige stadje Bacharach, Bingen naar Rastatt, einddoel van vandaag. ’s Avonds nog even naar Baden-Baden om iets te eten en te ontspannen in de thermale baden. Oh ja, dan ben ik ook nog geflitst vanwege te snel rijden. Het wordt een duur uitje.

Deutsches Eck, waar Moezel en Rijn samenkomen

Bacharach met wijnbouw op de berghelling

De Rijn (6)

jun7

Op weg naar de bron van de Rijn. Vandaag, dinsdag in Bad Breisig. Bij Hotel Restaurant Rheinischer Hof. Op de wandelpromenade langs het water lopen enkele bejaarden, er zijn wat fietstoeristen met flinke bepakking en plastic regenjassen, en verder is het rustig. Er is een Kurpark, een Kuurbad met thermaal water en romantische vakwerkhuisjes. Het hotel heeft een groot terras direct aan de Rijn. Onder de parasol geniet ik van een glas Riesling en kijk over het water naar de voorbij varende schepen, totdat er plotseling een heftige onweersbui losbarst. De Rijn is verdwenen in een waas van regen. Tien minuten later schijnt de zon weer. In het restaurant eet ik een schweinesteak vom grill mit pommes und salat. Simpel, lekker en betaalbaar. Bad Breisig. Vriendelijk, kalm, netjes en erg duits.